Kłos Tomasz

Tomasz Kłos - reprezentant Polski w piłce nożnej grający na pozycji obrońcy. Wychowanek Klubu Sportowego "Boruta" Zgierz (1990-1992), MKP Zgierz. Zdobył tytuł Mistrza Polski z klubem ŁKS Łódź w sezonie 1997-1998. 

W latach 2003-2004 i 2004-2005 zdobył mistrzostwo Polski z klubem Wisła Kraków. Grał również w drużynach: AJ Auxerre, FC Kaiserslautern, FC Köln. Rozegrał 67 spotkań w reprezentacji Polskie strzelając 5 bramek.  

Najlepszy środkowy obrońca w Polsce wg "Piłki nożnej" (2000, 2001). 

Był reprezentantem drużyny narodowej na Mistrzostwach Świata w Korei. 

• Informacje w Wikipedii, 
• Kariera sportowa na stronie www.90minut.pl, 
• Kariera klubowa Wisła Kraków na stronie historiawisly.pl, 
• Zobacz galerię zdjęć z benefisu Tomasza Kłosza (2009 r.) na archiwalnej stronie miasta Zgierza, 
• Zobacz galerię zdjęć z konferencji Tomasza Kłosza (2009 r.) na archiwalnej stronie miasta Zgierza, 

Tytuł "Zasłużony dla Miasta Zgierza" dla Tomasza Kłosa został przyznany Uchwałą Nr XLVII/447/2006 Rady Miasta Zgierza z dnia 28 kwietnia 2006 r. 

*** 

Tomasz Kłos - Ełkaesiak ze Zgierza

Tomasz Kłos urodził się 7. marca 1973 roku w Zgierzu. Swoją piłkarską przygodę rozpoczął w miejscowym Borucie, w którym to występował do połowy lat 90. minionego stulecia. Zaliczył również krótki epizod (sezon 1991/92) w nieistniejącym już Włókniarzu Aleksandrów Łódzki. 

Przed rozpoczęciem sezonu 1995/96 trafił do Łódzkiego Klubu Sportowego. Z miejsca wywalczył sobie miejsce w podstawowej jedenastce „Rycerzy Wiosny” – zadebiutował już w pierwszej kolejce, w przegranym 0:1 meczu ze Stomilem Olsztyn. Premierowy sezon w najwyższej klasie rozgrywkowej był dla niego bardzo udany. Jako boczny obrońca zagrał w 31 spotkaniach (w tym 30 w podstawowym składzie), zdobywając przy tym 4 bramki. 

Prawdziwa eksplozja jego talentu nastąpiła jednak w dwa lata później. W rundzie jesiennej sezonu 1997/98 zdobył aż 8 bramek, przewodząc nawet przez pewien czas w klasyfikacji na najskuteczniejszego snajpera polskiej ekstraklasy. Kibice naszego Klubu pamiętają zapewne piękne bramki jego autorstwa, jak choćby rzut wolny z Pogonią Szczecin, czy też niezwykle ważna „główka” w szlagierowym spotkaniu z warszawską Legią. Pod koniec 1997 roku wybrano go na „Odkrycie Roku” w plebiscycie organizowanym przez popularny tygodnik „Piłka Nożna”. Tym samy stał się trzecim po Mirosławie Bulzackim i Stanisławie Terleckim piłkarzem ŁKS, któremu przyznano ten tytuł. 

Mimo sporego zainteresowania jego osobą ze strony menadżerów zachodnich klubów, postanowił pozostać do końca sezonu i wraz z kolegami z drużyny grać o najwyższe cele. Ta decyzja okazała się prawdziwym „strzałem w dziesiątkę”, bowiem ŁKS sięgnął po mistrzostwo Polski (pierwsze od 40 lat). Co prawda w rundzie rewanżowej Tomasz Kłos nie był już tak skuteczny pod bramką rywali, jak na jesieni, ale nadal swą grą wyróżniał się na tle reszty piłkarzy, tworząc najlepszą linię obrony w całej lidze, do spółki z Witoldem Bendkowskim, Rafałem Pawlakiem i bramkarzem Bogusławem Wyparłą (łódzka defensywa straciła najmniej bramek spośród wszystkich ekip – 23). Zwieńczeniem jego bardzo dobrej gry było powołanie do reprezentacji Polski, w barwach której zadebiutował podczas tournee po Ameryce Południowej w lutym 1998 roku (przegrana z Paragwajem 0:4). 

Po zakończeniu mistrzowskiego sezonu trafił za ponad pół miliona dolarów do francuskiego AJ Auxerre. W zespole z Burgundii grał do 2001 roku, zdobywając 4 bramki w 60. spotkaniach francuskiej Ligue 1. Następnie przeniósł się do niemieckiego 1. FC Kaiserslautern, którego barw bronił przez dwa lata (52 mecze i 5 bramek). Jego ostatnim klubem na Zachodzie był 1. FC Köln. Angaż ten nie był udany, bowiem na skutek konfliktu z trenerem, zagrał zaledwie w 6. ligowych pojedynkach. 

W międzyczasie stał się podstawowym zawodnikiem polskiej reprezentacji. Zaliczył występ na mundialu rozgrywanym w Korei i Japonii w 2002 roku. Cztery lata później, mimo tego, że zagrał w 13. spośród 14. pojedynków eliminacyjnych do mistrzostw świata w Niemczech, na skutek dość dziwnych decyzji ówczesnego selekcjonera – Pawła Janasa – na tę imprezę nie pojechał. 

Jego dorobek i zaangażowanie w reprezentacji budzi podziw – przez 8 lat gry wystąpił w aż 69 spotkaniach. Wynik ten pozwolił mu na dołączenie do tzw. „Klubu Wybitnego Reprezentanta”, do którego przyjmowani są wszyscy polscy piłkarze mający na swym koncie 60 i więcej występów w kadrze. Do historii przeszła jego ekwilibrystyczna interwencja w premierowym spotkaniu eliminacji do mistrzostw świata w 2002 roku, z faworyzowaną wówczas Ukrainą, kiedy to w sobie tylko znany sposób uchronił polską reprezentacje od utraty gola. 

Po powrocie do Polski znalazł zatrudnienie w krakowskiej Wiśle, z którą dwukrotnie w latach 2004 i 2005 sięgał po mistrzostwo kraju. W swoim ostatnim sezonie w barwach „Białej Gwiazdy” został odsunięty od pierwszego zespołu i przez pół roku grał w jej rezerwach. Wówczas postanowił powrócić na „stare śmieci” do swojego ukochanego ŁKS. Jego barw bronił przez półtora roku, walnie przyczyniając się do utrzymania w gronie pierwszoligowców w sezonie 2007/2008, zdobywając m.in. bramkę w derbowym pojedynku z Widzewem Łódź. 

Swój ostatni mecz rozegrał w maju minionego roku. Co ciekawe, było to jego 200. spotkanie w polskiej ekstraklasie. Dalsze kontynuowanie piłkarskiej kariery uniemożliwiły mu liczne kontuzje, ciągnące się za nim już od dłuższego czasu. Po jej zakończeniu objął funkcje menadżera w ŁKS, Klubie, któremu jak często podkreśla, zawdzięcza najwięcej.

Książe_Nibeusz  

Źródło: strona kibiców Łódzkiego Klubu Sportowego lksfans.pl