Pierwsze połączenie tramwajowe z Łodzią

19 stycznia 1901 roku uruchomiono 9,5-kilometrowe połączenie tramwajowe pomiędzy Placem Kościelnym w Łodzi, a Nowym Rynkiem (dziś: placem Jana Kilińskiego) w Zgierzu. 

Decyzję o budowie torów na liniach łódzko-zgierskiej oraz łódzko-pabianickiej (tramwaj w Pabianicach pojawił się 2 dni wcześniej niż w Zgierzu) podjęto w styczniu 1899 r., a już w kwietniu przystąpiono do robót torowych wzdłuż dróg łączących te trzy miasta. Odpowiedzialne za prace było Konsorcjum "Łódzko-Zgierskie i Łódzko-Pabianickie Elektryczne Wąskotorowe Koleje Podjazdowe", później zaś "Towarzystwo Kolei Elektrycznej Łódzkiej". 

Trasę Łódź-Zgierz oddano do użytku 19 stycznia 1901 r. Już pierwszy dzień przyniósł kilka wypadków. Na Radogoszczu nietrzeźwy furman uderzył dorożką w tramwaj, a na Helenówku doszło do wykolejenia wagonów. Słaba obsługa tramwajów była wówczas codziennością, stąd już w sierpniu umieszczono w wagonach tzw. skrzynki skarg, z powodu wysokiego analfabetyzmu społeczeństwa, rzadko je wykorzystywano. 

W maju 1911 r. podpisano kontrakt dzierżawny na plac o powierzchni 25 mkw. na Nowym Rynku w Zgierzu. Kontrakt zawarły między sobą władze Zgierza i Łódzkie Wąskotorowe Elektryczne Koleje Dojazdowe z zamiarem wybudowania poczekalni na krańcówce. 

Już w 1914 r. planowano zbudowanie kilku nowych tras, m. in. na ul. Długiej od Nowego Rynku do Magistratu oraz od granicy miasta: ul. Łódzką, Starym Rynkiem, ul. Łęczycką do ogrodu miejskiego. Powstała tylko ta druga, która w kwietniu 1922 r. stała się fragmentem uruchomionej trasy Zgierz-Ozorków, cztery lata później połączonej z Łodzią.

Pierwszy numer dla linii Łódź-Zgierz (pl. Kilińskiego) wprowadzili Niemcy w okresie okupacji, przedłużając przy okazji trasę do placu Wolności. Oni też w 1944 r. wybudowali pętlę na placu. 

W 1956 r. linia Łódź (ul. Północna) - Zgierz (pl. Kilińskiego) otrzymała numer 45, a linia Łódź - Ozorków: 46. W 2004 roku na placu Kilińskiego pojawiła się linia 11, w 2008 r. zastąpiła ją "16". W 2017 r. wróciliśmy do starej numeracji "45". 

Źródło: Facebook Odkrywając dawny Zgierz