Plebanicha

W wykazach nazw fizjograficznych do 1988 r. włącznie nazwa ta opatrzona była uwagą - pola. Na planie Zgierza z 1913 r. i z 1920 roku są to pola pomiędzy dzisiejszymi ulicami Ciosnowską i Piątkowską od ul. A. Musierowicza do lasu pod Dąbrówkami. Były to prawdopodobnie pola należące do zgierskiego kościoła, do proboszcza czyli do plebana. Potwierdzałby to wizytacyjny opis parafii z 1779 r. Brzmi on co prawda lakonicznie, ale dość jednoznacznie "Role w Zegrzu kościoł ma: w polu ku Dąbrowkom z jednej strony". Ciekawe, że w następnych wizytacjach "rola" ta nie jest już wspomniana. Ks. Żaboklicki w opisie parafii z 1784 r. podaje tylko taką informację: "Jeżeli zaś chcę jechać traktem łęczyckim - jadę z Zegrza tak, jak i przedtem, na północ podle figury, przy parowie będącej, drogi owej nieznacznej krzyżowej gdzie z prawej mam borek wąski, Plebanicha zwany, i nad nim jadę aż do parowu granicy zgierskiej od proboszczewskiej, z lewej pole otwarte, przy końcu którego w dolinie wspomnianej brzezinka drobna."

W pięć lat później jest więc nie "rola", a "borek". Pamięć o gruntach musiała jednak przetrwać, bo na wspomnianych planach i wykazach z XX wieku nazwa Plebanicha figuruje.

Z kościołem zgierskim związana jest jeszcze jedna nazwa - Probostwo. Nazwa niby oczywista, ale dla porządku przytaczam ją. Pochodzi z 1821 r. i dotyczy miejsca zamieszkania "urodzonego Tomasza Wolskiego w mieście Zegrzu na Probostwie mieszkaiącego". Należy pamiętać, że stara, drewniana plebania, dziś chyląca się do upadku, została wybudowana w 1820 r. i wtedy była jednym z najbardziej okazałych zgierskich budynków mieszkalnych.

Maciej Wierzbowski

Na podst. "ITZ" Nr 39 (29.09.-5.10.2009 r.)