Aby poznać historię Miejsca z duszą pedagogiczną, należy cofnąć się do roku 1918 - kiedy to Rada Miejska Zgierza pod przewodnictwem inż. Józefa Słaboszewicza zwróciła się do Ministerstwa Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego z prośbą o utworzenie w Zgierzu zakładu kształcenia nauczycieli szkół powszechnych.
Władze miasta zobowiązały się zapewnić tymczasowe warunki lokalowe oraz przydzielić tereny miejskie gmachów państwowych. Ministerstwo zgodę wyraziło, a zadanie utworzenia zakładu powierzyło, nominacją z dnia 1 stycznia 1919 roku, pierwszej dyrektorce dr Stefanii Kuropatwińskiej. Już w lutym tegoż roku rozpoczęły naukę w lokalu zastępczym pierwsze kandydatki na nauczycielki.
W 1920 roku władze miasta przydzieliły teren pod budowę szkoły i internatu. W 1921 roku przeprowadzono meliorację terenu i ogrodzono go, w 1922 położono fundamenty pod budowę gmachów, w 1925 ukończono budowę internatu, a w 1927 – gmachu Seminarium i Szkoły Ćwiczeń wraz z salą gimnastyczną. W stosunkowo krótkim czasie na miejscu ugorów i mokradeł wyrósł starannie zaplanowany park oraz sad owocowy i ogród warzywny o łącznej powierzchni 7,2 ha. Państwowe Seminarium Nauczycielskie Żeńskie im. Stefana Żeromskiego stawało się z każdym dniem jedną z najnowocześniejszych najpiękniejszych szkół w Polsce.
W 1936 roku przed frontem szkoły stanął pomnik patrona szkoły – S. Żeromskiego – ufundowany ze składek nauczycieli i absolwentek, wykonany przez uznanego rzeźbiarza Aleksandra Żurakowskiego.
Rok 1937 przyniósł reformę szkolnictwa, w której wyniku Seminarium Nauczycielskie zostało przekształcone w Państwowe Liceum Pedagogiczne, ale nadal pozostawało pod dyrekcją Stefanii Kuropatwińskiej.
Pracę szkoły przerwał wybuch II wojny światowej, gmachy zajęte zostały na niemiecki szpital wojskowy.
Po wyzwoleniu miasta (17.01.1945 r.), dyr. Kuropatwińska rozpoczęła starania o odzyskanie budynków szkolnych, co nastąpiło pod koniec stycznia 1946 roku. W odzyskanych murach, z trudem przywracanych do stanu używalności, rozrastało się Państwowe Liceum Pedagogiczne i związana z nim Szkoła Ćwiczeń. Liceum Pedagogiczne stało się koedukacyjnym zakładem kształcenia nauczycieli.
Stefania Kuropatwińska zmarła 11 marca 1948 roku. Dyrektorem Państwowego Liceum Pedagogicznego został Antoni Stelmach. W niełatwych warunkach uzyskiwano wysokie wyniki nauczania i praktycznego przygotowania licealistów do pracy dydaktyczno-wychowawczej w szkołach podstawowych i placówkach opieki nad dzieckiem.
W roku szkolnym 1957/58 zaprzestano rekrutacji do klas pierwszych w związku z planowaną likwidacją Liceum. Planowano utworzenie Studium Nauczycielskiego (SN) dla absolwentów szkoły średniej ogólnokształcącej. W roku 1961 ostatni absolwenci Liceum Pedagogicznego opuszczali tę szkołę razem z pierwszymi absolwentami Studium Nauczycielskiego, którego dyrektorem został Leon Guzewski.
SN istniało w Zgierzu 12 lat (1959-1971). Obok studiów stacjonarnych powstały odpowiednie kierunki zaoczne i eksternistyczne, przeznaczone dla czynnych nauczycieli kwalifikowanych ze stażem pracy przynajmniej 2-letnim. W dawnym internacie Państwowego Liceum Pedagogicznego urządzono Dom Studenta, w którym zamieszkiwało przeciętnie ok. 250 osób.
W roku akademickim 1971/72 zgierski zakład kształcenia nauczycieli wszedł w następną fazę unowocześniania systemu oświaty i wychowania w naszym kraju, jako 3-letnie Wyższe Studium Nauczycielskie Uniwersytetu Łódzkiego w Zgierzu. Miał on charakter wyższego studium zawodowego.
Po kolejnych, licznych przekształceniach, w 1984 roku ponownie uruchomiono 2-letnie Studium Nauczycielskie, a jego dyrektorem została Grażyna Szymańska.
W roku akademickim 1991/92 (był to jednocześnie ostatni rok istnienia SN) rozpoczęto nabór do powstającego 3-letniego Kolegium Nauczycielskiego (KN). Pierwszym dyrektorem KN w Zgierzu został Andrzej Gołąb. Był nim do sierpnia 1996, do ostatnich chwil swojego życia.
W latach 1996-1998 obowiązki dyrektora pełnił Włodzimierz Paprocki.
W roku 1998 dyrektorem Kolegium został Marian W. Wójtowicz. Funkcję tę pełnił do roku 2013 r.
W roku 2011 wicedyrektorem Kolegium została Anna Cain, a w 2014 - dyrektorem.
Uchwałą Nr XLV/844/14 Sejmiku Województwa Łódzkiego z dnia 31 marca 2014 r. - z dniem 1 lipca 2014 r. utworzono Zespół Szkół i Placówek Kwalifikacji Zawodowych w Zgierzu. Anna Cain została jego dyrektorem, a Kolegium Nauczycielskie weszło w skład Zespołu. Chociaż historia szkoły nie była prosta, jednak zawsze pozostawała związana z kształceniem przyszłych pedagogów...
Źródło: http://wodn.get.edu.pl/historia-zkn-w-zgierzu/
***
Zakład Kształcenia Nauczycieli w 2018 r. otrzymał tytuł "Zasłużony dla Miasta Zgierza" - więcej informacji o tytule honorowym i obchodach 100-lecia
Ze zbiorów Muzeum Miasta Zgierza
Budynek dawnego Seminarium Nauczycielskiego - fot. Muzeum Miasta Zgierza
Budynek dawnego Seminarium Nauczycielskiego - fot. Muzeum Miasta Zgierza
Ulica Stefani Kuropatwińskiej w okresie międzywojnia
Pomnik S. Żeromskiego przed budynkiem placówki
Budynek z początku XX wieku
Budynek Internatu Państwowego Seminarium Nauczycielskiego oddanego do użytku w 1927
Budynek dawnego Seminarium Nauczycielskiego - fot. Muzeum Miasta Zgierza
Budynek dawnego Seminarium Nauczycielskiego - fot. Muzeum Miasta Zgierza
Budynek dawnego Seminarium Nauczycielskiego - fot. Muzeum Miasta Zgierza
Budynek dawnego Seminarium Nauczycielskiego - fot. Muzeum Miasta Zgierza
Ulica Stefani Kuropatwińskiej w okresie międzywojnia
Wnętrze dawnego Seminarium Nauczycielskiego - fot. Muzeum Miasta Zgierza
Wnętrze dawnego Seminarium Nauczycielskiego - fot. Muzeum Miasta Zgierza
Wnętrze dawnego Internatu Seminarium Nauczycielskiego - fot. Muzeum Miasta Zgierza
Wnętrze dawnego Internatu Seminarium Nauczycielskiego - fot. Muzeum Miasta Zgierza
Budynek dawnego Seminarium Nauczycielskiego - fot. Muzeum Miasta Zgierza
Budynek dawnego Seminarium Nauczycielskiego - fot. Muzeum Miasta Zgierza
Budynek dawnego Seminarium Nauczycielskiego - fot. Muzeum Miasta Zgierza
Budynek dawnego Seminarium Nauczycielskiego - fot. Muzeum Miasta Zgierza
Ulica Stefani Kuropatwińskiej w okresie międzywojnia