Z urodzenia zgierzanin (1924 r.) jest jednym z najbardziej znanych artystów plastyków. Jego abstrakcyjna twórczość uznana jest w Polsce, Europie i Stanach Zjednoczonych. Jego prace wystawiają m.in. warszawskie galerie "Zachęta" i "Zapiecek".
W czasie II wojny światowej przebywał na przymusowych robotach w Niemczech. Uczył się prywatnie malarstwa. Studia artystyczne odbył w latach 1948-1954 w Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Pięknych (obecnie Akademii Sztuk Pięknych im. Wł. Strzemińskiego) w Łodzi i katowickiej filii Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie na Wydziale Grafiki Propagandowej (1948-1954). Otrzymał dyplom w 1954 r. z malarstwa u Rafała Pomorskiego oraz z projektowania graficznego u Bogusława Góreckiego.
W 1967 roku rozpoczął pracę pedagogiczną w PWSSP w Łodzi. W latach 1971-1978 sprawował funkcje prodziekana Wydziału Grafiki , a od 1975 r. kierownika Katedry Grafiki Warsztatowej. Uzyskał tytuł profesora nadzwyczajnego w 1979 roku, natomiast w 1990 r. nadano mu miano profesora nadzwyczajnego.
Artysta zmarł w 2015 roku.
Profesor Rózga uprawiał grafikę warsztatową (techniki metalowe, monotypie), rysunek i malarstwo. Zajmował się także projektowaniem graficznym (do 1971 r.) i malarstwem ściennym (do 1981 r.). Od 1954 roku prezentował swoje prace na licznych wystawach indywidualnych (ok. 160) i zbiorowych (ok. 500) w Polsce i na świecie. Podczas V Międzynarodowego Biennale Ekslibrisu Współczesnego w 1971 r. został wyróżniony Medalem Honorowym. Odbył liczne podróże po Europie, na Bliski Wschód i do USA. Był Mistrzem i Mentorem wielu pokoleń studentów łódzkiego ASP im. Wł. Strzemińskiego w Łodzi.
Na podst. biografii www.leszek.rozga.com.pl
***
3 listopada 2016 roku w salach ekspozycyjnych Muzeum Miasta Zgierza odbył się wernisaż wystawy "Leszek Rózga – nieznany", podczas której został zaprezentowany dorobek artystyczny wybitnego zgierskiego malarza, grafika i rysownika, a także pedagoga. Pierwsza pośmiertna wystawa Leszka Rózgi prezentuje, jak sam tytuł sugeruje - dzieła nieznane, które nie były ukazywane szerszemu gronu odbiorców. Wśród zaprezentowanych kilkudziesięciu obrazów pojawiły się rysunki i malarskie szkice z lat 1953-2015, powstałe w trakcie spacerów i wędrówek w okolicach Zgierza (Dąbrówki Wielkiej i Rosanowa) będące dla Rózgi swego rodzaju pamiętnikiem. Ostatnią dekadę twórczości artysty przedstawiają prace wielkoformatowe, wykonane w technikach mieszanych, charakteryzujące się wielką ekspresją, dynamiką form i barw. Wystawę dopełniają autoportrety z cyklu „In Ego”, które powstawały cyklicznie przez całe jego życie.
Ekspozycja (czynna do 15 stycznia 2017 roku) powstała dzięki uprzejmości córki Profesora Małgorzaty Rózgi-Kobos: "Spuścizna artystyczna jaką pozostawił po sobie mój ojciec jest bowiem bardzo rozległa i wielowątkowa. Porządkując ją i archiwizując napotkałam w przepastnych teczkach i szufladach jego pracowni prawdziwe, nieodkryte jeszcze skarby zaklęte w jego rysunkach, grafikach i malarskich szkicach, które czasami i dla mnie samej były zaskoczeniem i odkryciem. Część z nich powstała bowiem poza głównym nurtem cykli graficznych, z których mój ojciec jest tak dobrze i powszechnie znany wszystkim miłośnikom swojej twórczości."
Wystawie towarzyszy katalog, który oprócz biografii Leszka Rózgi zawiera wybór jego prac pokazywanych na ekspozycji (katalog do nabycia wyłącznie w Muzeum Miasta Zgierza w cenie 6 zł).