W samym mieście nie występują pomniki przyrody, na terenie gminy Zgierz zachowały się obiekty objęte ochroną. Do XIX wieku tereny okolic miasta były stosunkowo słabo zaludnione i zachowały się lasy o mało zmienionym składzie gatunkowym. Osadnictwo, rozwój rolnictwa i przemysłu doprowadziły w ciągu ostatnich 200 lat do niemal całkowitego wytrzebienia Puszczy Łódzkiej. Dla ochrony najcenniejszych fragmentów lasu tworzono rezerwaty przyrody, których zadaniem jest zachowanie charakterystycznych elementów krajobrazu oraz osobliwości florystycznych.
Gmina Zgierz zgodnie z ustawą o ochronie przyrody uznała za pomniki przyrody 21 drzew i 1 aleję lipową ze 182 drzewami. Do najciekawszych pomników przyrody znajdujących się na terenie gminy Zgierz należą:
Pomniki przyrody poddawane są sukcesywnie zabiegom leczniczo-pielęgnacyjnym finansowanym ze środków WFOŚiGW w Łodzi.
Większość parków tego typu powstała w XIX wieku. Stanowiły one zwykle otoczenie dworów w dawnych majątkach ziemskich lub folwarkach. Większość parków po II wojnie światowej przeszła na własność państwa. Pozostawione przez nowych użytkowników własnemu losowi lub wręcz dewastowane, uległy stopniowemu zniszczeniu. Stosunkowo najlepiej zachowane obiekty otoczone zostały w 1985 r. ochroną prawną i opieką mającą zapobiec ich dalszemu niszczeniu. Na terenie gminy Zgierz znajdują się dwa parki wiejskie:
Najcenniejsze parki wiejskie charakteryzujące się dobrze zachowanym układem przestrzennym, ciekawą kompozycją i bogatym składem gatunkowym lub stanowiące otoczenie zabytków architektury wysokiej klasy, uznane zostały za parki zabytkowe i wpisane do Rejestru Zabytków.
Na terenie gminy Zgierz znajdują się: