Miejsca spoczynku w naszym mieście obrazują wielowyznaniowość i wielokulturowość Zgierza w historii istnienia miasta. Zgierz posiada:
Tradycje związane z kultem zmarłych obowiązujące w różnych wyznaniach funkcjonujących dziś i dawniej na terenie Zgierza są bardzo różnorodne.
Dzień Wszystkich Świętych (łac. Festum omnium sanctorum) to święto na cześć chrześcijańskich świętych. Od 610 do 731 roku naszej ery obchodzono je 1 maja oddając cześć przede wszystkim świętym męczennikom. Dopiero papież Grzegorz III w 731 r., przeniósł je na 1 listopada, a papież Grzegorz IV rozporządził w 837 r., aby dzień 1 listopada był dniem poświęconym pamięci wszystkich świętych kościoła katolickiego, a nie tylko męczenników. Dzień Wszystkich Świętych jest często mylony z następnym (2 listopada) tzw. Dniem Zadusznym (dniem zmarłych) i dlatego w tym dniu przyjęło się czczenie zmarłych i chodzenie na groby. W obydwa te dni tradycja nakazuje odwiedzanie grobów swoich bliskich, zapalenie zniczy, złożenie wieńców i kwiatów. Jest to dzień zadumy związany ze wspominaniem zmarłych, dzień modlitw w ich intencji.
W religii katolickiej, tak jak w większości innych ze świętem zmarłych związany jest ogień, jest on symbolem pamięci, wdzięczności, modlitwy. Z tradycji pogańskiej ma on także na celu oświetlanie drogi zmarłym, spalenie ich grzechów i odpędzenie demonów.
M.in. na podstawie:
artykułu pt. "Czas pamięci i zadumy"
"Ilustrowany Tygodnik Zgierski"
Nr 44/2008 (869) 28.10. - 03.11.2008 r.
ISSN 1233-9326