Jerzy Nowicki

W burzowy deszczowy dzień wrześniowy 2005 r. na cmentarzu rzymskokatolickim w Zgierzu pożegnaliśmy z ogromnym żalem harcmistrza Jerzego Nowickiego - znanego i cenionego działacza oświatowego, związkowego i społecznego, serdecznego Kolegę i Przyjaciela.

Urodził się w 1929 r. w Zgierzu i całe życie związany był z tym umiłowanym przez siebie miastem. Tam ukończył gimnazjum i Liceum im. Stanisława Staszica, a potem studia na Uniwersytecie Łódzkim. Uczył chemii jako nauczyciel i wykładowca w szkołach średnich, a także wyższych w Zgierzu i Łodzi.

W latach 1964-1982 był pracownikiem Kuratorium Okręgu Szkolnego Łódzkiego, Instytutu Kształcenia Nauczycieli i Badań Oświatowych oraz Wydziału Oświaty i Wychowania Łódź - Śródmieście, a następnie w latach 1982-1990 - inspektorem oświaty i wychowania w Zgierzu.

Od młodzieńczych lat związany był z harcerstwem, w którym dosłużył się stopnia harcmistrza. Pełnił m.in. funkcję komendanta hufca w Zgierzu i komendanta Chorągwi Ziemi Łódzkiej. Przez dwie kadencje był także członkiem Rady Naczelnej ZHP w Warszawie.

Jako zapalony turysta prowadził wiele wycieczek dla młodzieży i pracowników oświaty. Pełnił także odpowiedzialne funkcje w Zarządzie Głównym Polskiego Towarzystwa Schronisk Młodzieżowych.

Aktywnie działał w Towarzystwie Krzewienia Kultury Świeckiej.

Przez wiele lat pracował w Stowarzyszeniu Komitet Dziecka w Łodzi - pełniąc funkcję wiceprzewodniczącego. Był wrażliwy na niedolę dzieci i im poświęcał wiele czasu w swoim życiu zawodowym i społecznym.

Ż wielkim zamiłowaniem poświęcał się grze w szachy. Uczestniczył w turniejach okręgowych i ogólnopolskich. Będąc już na emeryturze, uczył gry w szachy dzieci i młodzież w Zespole Szkół Społecznych ZNP. Ód wielu lat pełnił funkcję prezesa Łódzkiego Nauczycielskiego Klubu Szachowego w Łodzi. Był również zapalonym brydżystą.

Do Związku Nauczycielstwa Polskiego wstąpił podczas studiów w 1953 r. Był prezesem ogniska przy Wydziale Oświaty Łódź - Śródmieście oraz przy Zarządzie Dzielnicowym Towarzystwa Przyjaciół Dziecka. Od 1992 r. aktywnie działał w Okręgowej Radzie Kultury, Sportu i Turystyki, gdzie pełnił funkcję wiceprzewodniczącego. Był współorganizatorem ogólnopolskich turniejów szachowych dla pracowników oświaty i szkolnictwa wyższego. W ostatnich tygodniach swego życia prowadził wczasy szachowe w ośrodku ZNP w Toporowie k. Wielunia. Od roku 2000 włączył się do pracy w Okręgowej Komisji Historycznej. Opracowywał biogramy zasłużonych działaczy ZNP oraz wiele pozycji z zakresu historii działalności sportowej i turystycznej ogniw związkowych.

Był człowiekiem czułym i ciepłym. Posiadał ciekawe uzdolnienia, bowiem "z marszu" potrafił układać sympatyczne wiersze okolicznościowe, które zawsze umilały chwile spotkań towarzyskich. Z ogromną serdecznością opowiadał o swoich wnukach, dla których miał zawsze czas i poświęcał się im z oddaniem.

Za swą pracę zawodową i działalność społeczną został uhonorowany wieloma odznaczeniami, a w tym m.in.: Krzyżem Kawalerskim OOP, Medalem Komisji Edukacji Narodowej, Złotą Odznaką ZNP, Krzyżem za Zasługi dla ZHP, Odznaką Przyjaciela Dziecka, Złotą Odznaką Zasłużonego Działacza Kultury Fizycznej, a także nagrodami Ministra Oświaty i Wychowania oraz Kuratora Okręgu Szkolnego.

Wraz z Jego odejściem straciliśmy człowieka dużej klasy: żarliwego zgierzanina, zasłużonego działacza ZNP, harcerstwa, sportu i turystyki, człowieka pełnego optymizmu życiowego i serdeczności dla innych ludzi.

Takim pozostanie w pamięci wszystkich kolegów i przyjaciół.
Cześć Jego pamięci!
Na Jego pogrzebie ogromną ulewą rozpłakało się niebo...

KAZIMIERZ SZEFLIŃSKI
Komisja Historyczna ZNP
Na podst. "Gazeta Wyborcza" z dn. 13.10.2005 r.