Maciński Stanisław (1894-1920)

Stanisław Maciński

Urodził się w Łodzi, tam też rozpoczął naukę w Szkole Handlowej Zgromadzenia Kupców. Od najmłodszych lat angażował się w ruch niepodległościowy, został m.in. członkiem Organizacji Młodzieży Niepodległościowej "Zarzewie" oraz ruchu skautowego. 

W 1913 roku Stanisław Maciński osiedlił się w Zgierzu, podejmując pracę jako buchalter. Jako "zarzewiak" i skaut włączył się niezwłocznie w tworzenie ruchu niepodległościowego na terenie naszego miasta. Został komendantem Organizacji Wojskowej w Zgierzu, szkolenia organizowano na terenie lasu Krogulec. 

W maju 1915 roku Stanisław Maciński wstąpił w szeregi Legionów Józefa Piłsudskiego. Trafił do 6. pułku piechoty, we wrześniu 1915 roku brał udział m.in. w walkach o stację kolejową w Maniewiczach. W lutym 1916 roku służąc w 4 kompanii 3 pp. Legionów, został ranny i trafił do szpitala rezerwowego w Wiedniu. Po kryzysie przysięgowym w lipcu 1917 roku umieszczono go wraz z innymi legionistami w obozie internowania w Szczypiornie. 

Po odzyskaniu niepodległości włączył się w organizację Legii Akademickiej, której nadano wkrótce status pułku piechoty. Maciński odpowiadał za werbunek studentów z Łodzi. 

W czasie wojny polsko-ukraińskiej podporucznik Stanisław Maciński walczył w obronie Lwowa. Na początku marca 1920 roku pułk Macińskiego wszedł w skład XVI Brygady Piechoty. Uczestnik walk z bolszewikami - zginął w maju 1920 roku (podczas walk w miejscowości Czernowicze lub pod Pskowem). 

Za bohaterską postawę na polu walki S. Maciński został odznaczony czterokrotnie Krzyżem Walecznych oraz awansowany pośmiertnie na stopień porucznika. 

Biogram oparty na tekście Łukasza Zalewskiego "Zgierzanie - uczestnicy walk o niepodległość i granice 1914-1920 (1921)" opublikowanym w XII tomie "Zgierskich Zeszytów Regionalnych". Zeszyty dostępne są w Muzeum Miasta Zgierza oraz w księgarni "Pan Tadeusz".