Pieruń Marian

Marian Pieruń nieprzerwanie przez 20 lat (1982-2002) był Prezesem Towarzystwa Przyjaciół Zgierza. Zmarł 2.03.2011 r.

Zasłużony dla krzewienia umiłowania Zgierza wśród mieszkańców, pielęgnowania tradycji i upowszechniania wiedzy o mieście. Autor "Zgierz. Cmentarze, pomniki, tablice" (2003). 

W uznaniu zasług dla TPZ otrzymał tytuł "Honorowego Przewodniczącego TPZ". Galeria zdjęć z 40-lecia TPZ.

Jako Przewodniczący Społecznego Komitetu Renowacji Pomnika Stu Straconych w Zgierzu kierował jego pracami nad odnowieniem pomnika oraz godnym zagospodarowaniem Placu Stu Straconych. 

Zasłużony dla rozwoju życia muzycznego i rozwoju szkolnictwa w mieście. Jako Przewodniczący Stowarzyszenia Przyjaciół Społecznych Ognisk Artystycznych był inicjatorem utworzenia w Zgierzu w 1965 roku Społecznego Ogniska Artystycznego (działało do 1980 r. rozwiązane decyzją ministerstwa). Był inicjatorem powstania Państwowej Szkoły Muzycznej I stopnia w Zgierzu (1972), a jako Prezes TPZ inicjował utworzenie w 1994 r. Społecznej Szkoły Muzycznej II stopnia TPZ w Zgierzu. 

W latach 1978-1990 był radnym Miejskiej Rady Narodowej, a w latach 1990-1994 radnym Rady Miasta Zgierza. 

Uhonorowany Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, Złotym i Srebrnym Krzyżem Zasługi, Medalem Komisji Edukacji Narodowej. 

Posiada tytuł "Zasłużony Działacz Kultury", medal VII wieków Zgierza (srebrny 1988) wpis do księgi "Zasłużony dla Miasta Zgierza" (1986). 

Tytuł "Zasłużony dla Miasta Zgierza" dla Mariana Pierunia został przyznany Uchwałą Nr XLII/451/2002 Rady Miasta Zgierza z dnia 23 maja 2002 r.