W tym roku z powodu pandemii, obchody rocznicy będą inne niż dotychczas.
***
Egzekucja w Zgierzu (20.03.1942 r.) była największą zbrodnią jakiej dokonali Niemcy podczas II wojny światowej w regionie, nazwanym przez Niemców, Krajem Warty. Egzekucja była akcją odwetową Niemców za akcję przeprowadzoną przez sierżanta Wojska Polskiego Józefa Mierzyńskiego. W konsekwencji Niemcy dokonali na szeroką skalę aresztowań w Zgierzu, Łodzi i okolicznych miastach, m.in.: Bełchatowie, Kaliszu, Łasku, Pabianicach, Sieradzu, Zduńskiej Woli, Turku i Wieluniu. Oprócz stu skazanych na rozstrzelanie przywiezionych z łódzkich więzień, na Placu Stodół, zebrano ok. 6 tys. osób. Spośród nich wybrano jeszcze stu mężczyzn jako zakładników.
Po egzekucji, zwłoki rozstrzelanych przewieziono do pobliskiego Lasu Lućmierskiego, gdzie pochowano w zbiorowej mogile.
Po zakończeniu wojny miejsce stracenia nazwano w hołdzie ofiarom, Placem Stu Straconych.
Źródło: Muzeum Miasta Zgierza